Oddech – narzędzie zmiany
Oddech to narzędzie bazowe do pracy z ciałem w trakcie zajęć Vinyasa jogi (Vinyasa – synchronizacja ruchu z oddechem), w trakcie których budzimy świadomość ciała i usprawniamy przepływ energii w ciele poprzez wykonywanie asan – pozycji jogi, oraz właśnie synchronizację ruchu i oddechu, gdzie początkiem ruchu jest początek wdechu a końcem ruchu – koniec wdechu i odpowiednio – początkiem wydechu jest początek ruchu i koniec wydechu – jest końcem ruchu przeciwnego. Na wdechu wykonywane są ruchy sprzyjające napełnianiu klatki piersiowej – tj. wysuwanie mostka, ruch całego ciała w kierunku do góry, wydłużanie, na wydechu natomiast – ruchy sprzyjające opróżnianiu ciała z powietrza i rozluźnianiu – skręcanie ciała, skłon w przód, cofanie mostka. Każda sesja jogi rozpoczyna się koncentracją, w trakcie której uwaga jogina kierowana jest na ciało i na oddech oraz odczucia związane z oddychaniem (ja tak prowadzę zajęcia, pewnie są liczne odstępstwa od takiego prowadzenia sesji), często tu następuje wprowadzenie do oddechu jogicznego – który rozumie się jako rozszerzanie procesu oddychania na wszystkie tory oddechowe – tor brzuszny, tor obojczykowy, piersiowy oraz żebrowo – przeponowy, a także taki sposób oddychania, w którym oddycha się przez nos, a wydech jest dwa razy dłuższy niż wdech; co ważne robi się to stopniowo, nie forsując oddechu, wysubtelniając przepływ powietrza w ciele. A forsowanie oddechu, i wprowadzanie skomplikowanych technik oddechowych, zanim adept jogi nauczy się oddychać świadomie w ten jogiczny sposób, uważa się za niebezpieczne (przekazy ustne w linii mistrzów nauczających jogi w Życiu codziennym)
Oddech w Psychoterapii Tańcem i Ruchem rozumiany jest jako bazowy wzorzec ruchu, na którym budowane są inne wzorce.
Niemowlę w pierwszej kolejności doświadcza siebie, swojego ciała i jego ruchów właśnie poprzez ten wzorzec (oddechowy), na którym potem zbudują się kolejne, umożliwiające mu zmiany pozycji, przemieszczanie się i coraz bardziej aktywne eksplorowanie świata. (powtarzając za K. Dańska i I. Guzek IBA) Tu Oddech odbywa się dowolnie – intuicyjnie, a pomagamy rozszerzać go naszym klientom, w sposób niedyrektywny, pokazując nowe ścieżki oddechu w różnych doświadczeniach. Zachęcając do poszukiwania wzorca, który będzie ich wspierał.
Jak można poruszać się wstrzymując oddech, jak ruch wpływa na oddech, a oddech na ruch. Jakie obrazy wywołuje oddech krótki i płytki, a jakich oddech wydłużony? Oddech wspiera ruch, czyniąc go świadomym i bardziej swobodnym, a także pozwalając na wypuszczanie napięć z ciała w trakcie poruszania się.
Oddech będzie ważnym czynnikiem w doświadczeniach ruchowych, które nie muszą bezpośrednio samego oddychania dotyczyć – przede wszystkim w tematach takich jak ekspresja emocji, ugruntowanie. Bardzo ciekawym doświadczeniem jest również poruszanie się ze świadomym oddechem, a potem wstrzymanie oddechu w ruchu, co pozwala na przekonanie się, jak ogromny wpływ wywiera oddech na ruch i na odczucia ruchowi towarzyszące. Podobnie znaczący wpływ wywiera oddech na dopuszczanie emocji do świadomości i czucia.
W obu przypadkach (jogi i psychoterapii DMT) świadomy oddech sprzyja obniżeniu napięcia w ciele oraz zmniejszeniu ruminacji – natłoku myśli.
Jak bardzo istotny jest oddech, zrozumiemy, gdy zrozumiemy takie pojęcia jak pierwszy i ostatni oddech, a także nazywanie „natchnionym” osoby twórczej, którą rozpiera energia psychiczna – energia kreacji, a osoby martwej, tą która „wyzionęła ducha”. W przeciwnym wypadku możemy spłycać znaczenie oddechu, jako „zwyczajnej” prozaicznej czynności, która towarzyszy nam każdego dnia. Sztuka oddychania Praktyczny przewodnik Swami Rama, dr Rudolf Balentine, dr med. Alan Hymes
Dzięki oddechowi możemy nie tylko rozluźniać ciało, ale również regulować emocje – wstrzymywanie oddechu będzie zatrzymywało je w ciele, a pogłębianie będzie sprzyjało ich przeżywaniu w chwili obecnej. Oddech łączy to, co fizjologiczne z tym, co energetyczne i duchowe. Świadomość oddechu, wpłynie więc na rozluźnienie ciała fizycznego, ale też na poziom naszej energii życiowej, która w jodze nazywa się Praną, w tantrze Kundalini, a którą w psychoterapii Freud nazywa libido.
Oddech jest pomostem między tym co zewnętrzne a wewnętrzne – z każdym wdechem nabieramy do wnętrza naszego ciała, kawałek świata zewnętrznego, a z każdym wydechem – odrobina naszego wnętrza uchodzi na zewnątrz, a świadomość i praktyka oddechu jest kluczowa, aby:
- pozbyć się napięć
- wyrazić, poczuć emocje
- odblokować przepływ – zarówno rozumiany jako swobodę ruchu jak i energii życiowej
- pozwolić na swobodę ruchu i grację (A. Lowen)
- pozwala na „dokarmienie” czy doładowanie LIBIDO – czyli naszej siły życiowej, która popycha nas do kreacji w życiu
Marta Strzelecka